با وجود اجرای ۹۰ درصد از طرح‌های فنی در احیای دریاچه ارومیه، عقب‌ماندگی در بخش‌های مدیریتی، نادیده‌گرفتن جوامع محلی و افزایش مصرف آب کشاورزی باعث شده این پهنه آبی دوباره در وضعیت شکننده قرار گیرد. کارشناسان تأکید دارند که بدون اجرای پیوست اجتماعی و رهاسازی هدفمند آب از سدها، احیای پایدار ممکن نخواهد بود.