اسطوخودوس؛ زمزمه‌ای بنفش در آرام‌ترین غروب‌های جهان

به گزارش پایگاه خبری خبربین آنلاین ،اسطوخودوس، نه فقط یک گیاه، بلکه تجلی آرامش در کالبد طبیعت است. لطیف و نجیب، چون حریری معطر که بر صورتِ بی‌قرارِ زمان کشیده می‌شود. روغنش، ملایم‌تر از نوازشِ نسیم، بر پوست جاری می‌شود و در اعماق عضله‌ها زمزمه می‌کند: «آرام باش…»

دمنوشش، جرعه‌ای از سکوت است. با هر قطره، اضطراب در سایه‌ها ناپدید می‌شود و بیدار نشدن ذهن، به خواب شیرین بدل می‌گردد. بویش، از دیوارهای خاطره عبور می‌کند، به شب‌های کودکی می‌رسد، جایی میان دعاهای مادر و قصه‌هایی که آخرش همیشه خواب بود.

در فرهنگ‌های کهن، اسطوخودوس را برای تصفیه‌ی روح می‌سوزاندند؛ همچون پنجره‌ای باز به سوی رهایی. در طب سنتی، هر برگش حکایتی از سلامت دارد؛ از آرامش اعصاب تا زیبایی پوست. بخورش، آیینی است برای پاک‌سازی جان، و عصاره‌اش، افسونگرترین نغمه‌ای که طبیعت سروده‌ است.

انتهای پیام/